Starożytna Sparta leżała na półwyspie Peloponez. Spartanie budowę swego polis rozpoczęli w VII w p. n.e podbijając ziemię sąsiadów. Głównym celem każdego Spartanina była służba wojskowa.

 Państwo przejmowało od rodziców obowiązki wychowania chłopca.Wszystkie działania miały jeden cel-stworzenie dobrego wojownika.W Sparcie władzę sprawowała rada starszych Geruzja złożona z 28 Spartan mających powyżej 60 lat życia. Na czele armii stało dwóch królów ,w czasie pokoju dużę władzę posiadali eforzy (urzędnicy).W roku 490 p.n.e wojska perskie najechały Grecję. Była to zemsta za pomoc Aten dla zbuntowanych kolonii greckich wczesniej zajętych przez Persów.W bitwie pod Maratonem przeciw trzykrotnie silniejszym Persom  Ateny wystawiły armie którą dowodził Miltiades. W tej bitwie zwyciężyli Grecy. 10 lat później rozegrała się bitwa pod Termiopilami w której poległ wódz armii greckiej Leonidas -król Sparty i jego żołnierze.W tym samym roku rozegrano bitwe morska pod Salaminą. Zwinniejsza flota grecka pokonała Persów. Rok później Grecy ostatecznie rozbili armie perską w bitwie pod Platejami i odtąd Persowie nie zagrażali Grecji.Podstawą armii greckiej byla ciężkozbrojna piechota -hoplici,  a sposobem walki falanga.